بیودیزل به عنوان یک جایگزین مناسب برای سوخت ظاهر شده است و یک گزینه انرژی پایدارتر و سازگارتر با محیط زیست می باشد. مطالعه حاضر به بررسی مدل‌سازی و بهینه‌سازی تولید بیودیزل از ضایعات روغن خوراکی با استفاده از هوش مصنوعی و الگوریتم‌های ژنتیک می‌پردازد. این مطالعه بر بهبود پنج پارامتر فرآیند تمرکز دارد: نسبت مولی متانول به روغن، غلظت کاتالیزور، دمای واکنش، زمان واکنش و سرعت هم زدن. بهینه‌سازی این پارامترها از طریق ارزیابی چرخه عمر برای کاهش اثرات زیست‌محیطی تکمیل می‌شود. این رویکرد بازده بیودیزل، ارزش حرارتی بالا و مصرف انرژی را به عنوان متغیرهای خروجی در نظر می گیرد، در نتیجه تولید پایدار بیودیزل را پیش می برد. یافته ها نشان داد که در شرایط بهینه (نسبت متانول به روغن ۱:۶.۹، سرعت هم زدن ۵۰۰ دور در دقیقه، مدت زمان واکنش ۲۰ ثانیه، دمای واکنش ۳۰ درجه سانتیگراد و غلظت کاتالیزور ۱ )، فرآیند ترانس استریفیکاسیون به حداکثر بازده بیودیزل ۹۷.۷۶ درصد دست یافته است. این بهینه سازی به یک روش کارآمد برای کم کردن تأثیر زیست محیطی در تولید بیودیزل رسید . علاوه بر این، تجزیه و تحلیل SWOT به توسعه روش های استراتژیک کمک می کند که می تواند کارایی را افزایش داده و رقابت پذیری را افزایش دهد. این تحقیق نشان می دهد که با بهینه سازی فرآیند شیمیایی در تولید بیودیزل، می توان به بازده بالا و ارزش حرارتی بالای سوخت زیستی به همراه استراتژی های عملی کاهش اثرات زیست محیطی دست یافت.
دیدگاه خود را بنویسید